Lęk

Jest to zaburzenie występujące najczęściej w psychiatrii, bo u około 15% populacji pojawia się w ciągu całego życia przynajmniej jeden epizod lęku. Najczęstszymi są fobie, często towarzyszą uzależnienia i depresja. Rokowanie w takich przypadkach jest gorsze. Objawy lęku są bardzo zróżnicowane, jak np. drażliwość, zaburzenia koncentracji, niepokój, ból i zawroty głowy, drżenia mięśni, zwłaszcza kończyn górnych, zaburzenia słuchu i widzenia, uczucie duszności, ciała obcego w drogach oddechowych, przyspieszony oddech, nudności, zmiana masy ciała, uczucie kołatania serca, czerwienienie się).
Fobie
Objawy spowodowane są przez określone przedmioty lub zdarzenia. Lęk jest nieuzasadniony i nieproporcjonalnie większy od realnego zagrożenia. Może wystąpić już podczas myślenia o danej sytuacji. Pacjent jest zazwyczaj krytyczny w stosunku do swoich objawów, które jednak wywołują u niego tak duży dyskomfort psychiczny, że prowadzą do ich ciągłego unikania.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne Są to myśli (obsesje) i czynności (kompulsje) natrętne. Najczęściej dotyczą obaw przed zakażeniem, skaleczeniem, wyrządzeniem sobie lub komuś krzywdy, są to: wielokrotne sprawdzanie, mycie, liczenie. Pacjent zdaje sobie sprawę, że jego zachowanie jest nieprawidłowe, lecz nie potrafi go zmienić.